Hram Sv.Jovan Vladimir Grad Bar, poznat po svojoj luci, po Starom Baru – “Crnogorskoj Pompeji”, po Staroj Maslini poznat je takođe i po velelepnom Sabornom hramu čija je izgradnja počela prije skoro 20 godina. Hram se nalazi u samom centru grada, nedaleko od morske obale. Ima površinu od 1200 m² i visinu 41 metar. Karakteristike hrama su da je freskopisom oslikano 4.860 kvadrata, izrađen je mermerni ikonostas dužine 18,5 m. i postavljen podni mozaik od 550 m² a hram ima sedmoro bronzanih i devet drvenih vrata. Na centralnoj kupoli je naslikano Vaznesenje Gospodnje dok je u donjoj zoni kupole oslikana je Bogorodica sa 12 apostola, zatim četiri Jevanđelista, što ukupno čini 600 m² fresaka. U centru priprate oslikana je freska silaska Svetog Duha na apostole i predstavljeni su svi zemaljski narodi. Hram je podignut u čast Sv. Jovana Vladimira – prvog srpskog sveca i zaštitnika grada Bara. Tri su osnovna znamenja njegovog hiljadugodišnjeg duhovnog prisustva na ovim prostorima: Ostaci manastira Prečiste Bogorodice Krajinske u kojem su se mošti Svetog Kralja nalazile do 1215 godine, Krst Svetog Jovana Vladimira kao i Legenda o Vladimiru i Kosari. Legenda o Vladimiru i Kosari – Najstarija i najljepša ljubavna priča u crnogorskoj istoriji odnosi se na Vladimira. Tokom rata sa Bugarskom 998 godine zarobljen je od strane bugarskog cara Samuila i zatvoren u zatvoru u Prespi. Milosrdna careva kći Kosara je obilazila robove i svaki dan im donosila hleb i vodu. Zaljubila se u Vladimira i nagovorila oca da joj dopusti da se uda za zatvorenika. Car je ispunio želju svoje kćeri. Kada se vratio u domovinu Kralj Vladimir je postao vrlo popularan među svojim sunarodnicima, tako da je Samuilov nasljednik, car Vladimir odlučio da ga uništi. Namamio je Vladimira do Prespe, šaljući mu drveni krst kao garanciju za njegovu sigurnost, a onda ga je ubio. Zbog ovog gnusnog čina širio se kult Vladimira, tako da je Vladislav dozvolio Kosari da preveze Vladimirove posmrtne ostatke do manastira Prečista Krajinska na Skadarskom jezeru gdje je pokopan uz drveni krst. Ovdje je Kosara provela preostale dane kao monahinja pod imenom Teodora a pokopana je uz svog supruga. Krst Svetog Vladimira je vijekovima sačuvan kao najveća relikvija bratstva Andrović. Svake godine na Trojičin dan u znak poštovanja prema kralju Vladimiru krst se iznosi na vrh planine Rumije gdje je postojala crkva posvećena Svetoj Trojici koju su Turci uništili a ovaj krst je neoštećen pronađen u ostacima. Procesija koja nosi krst poštuje običaj da svaki član povorke treba da ponese po jedan kamen jer vjeruju da će se crkva obnoviti kada bude bilo dovoljno kamenja.