Pivski manastir se nekad nalazio na samom izvoru rijeke Pive, ali je zbog potapanja rijeke Pive i izgradnje Hidro elektrane izmješten na Sinjac, čime je izveden jedinstven građevinski poduhvat prenosa manastira zajedno sa originalnim freskama. Poduhvat je bio veoma složen, s obzirom da je rijeć o monumentalnom hramu čija je unutrašnjost islikana sa 1.260 metara kvadratnih živopisa izuzetne vrijednosti. Crkva Uspenje Bogorodice podignuta je zaslugom tadašnjeg mitropolita Savatija Sokolovića od 1573-1586. godine na mjestu gdje je postojao stariji hram. Ubrzo je postao jedan od najznačajnijih centara duhovne umjetnosti i prepisivačke djelatnosti.
Enterijer krase duborezi i pozlaćeni ikonostas iz 1638. godine. Odlikuje se proporcionalnošću, raskošem duboreza, sa zadivljujeće islikanim ikonama Longina i kir Kozme. U crkvi se nalazi dekorativni mobilijar Bogorodično kolo, episkopski sto i vrata, izrađeni od slonovače.
Riznica manastira je jedna od najbogatijih u Crnoj Gori i sastoji se od dragocjenih zbirki starih rukopisnih knjiga i prvih knjiga štampanih na Balkanu (jedini sačuvani Psaltir iz Obodske štamparije).